Suknia ślubna

Suknia ślubna – ubiór zakładany przez pannę młodą podczas ceremonii ślubnej. Kolor, styl i rola sukni w całej ceremonii uzależniony jest od religii i obyczajów kulturowych w jakich zawierany jest ślub. Już od średniowiecza śluby zostały więcej niż związkiem dwojga ludzi. Łączyły one dwie rodziny, dwa przedsięwzięcia a dosłownie dwa kraje. Śluby te były zawierane w celach politycznych i gospodarczych co powodowało, że panny młode ubierane były w taki sposób, by jak najlepiej reprezentować osobiste rodziny podczas ceremonii ślubnej. Suknie w wyższych warstwach społecznych były bogate w kolory i zrealizowane z drogich tkanin, welwetu, futer czy jedwabiu.
Poprzez lata suknie ślubne wykonywane były tak, żeby odzwierciedlały status społeczny panny młodej - modnie, z najlepszych materiałów dostępnych jej i jej rodzinie , a oprócz tego z użyciem materiału w takiej ilości, ażeby odzwierciedlała zasobność. Najbiedniejsze panny młode nosiły podczas ślubu indywidualne najlepsze stroje kościelne.

Dziś tradycyjnym kolorem sukien ślubnych w kulturze zachodniej jest biel , a ponadto warianty koloru kremowego, przykładowo. ecru. Jedną z pierwszych kobiet, która użyła białej sukni ślubnej była Maria I Stuart, poślubiająca Franciszka II Walezjusza. Ta zmiana koloru sukni była potraktowana jako nie dobra wróżba, jako że kolor biały był w tamtym okresie oficjalnym francuskim kolorem żałobnym. Biel sukien ślubnych stała się popularna po zawartym w roku 1840 małżeństwie Wiktorii Hanowerskiej z księciem Albertem. Oficjalna fotografia ślubna tej pary została szeroko opublikowana i zainspirowała wiele panien młodych do podobnego wyboru koloru. Przed okresem wiktoriańskim suknie ślubne miały dowolny kolor z wyjątkiem czerni (symbolizującej żałobę) i czerwieni (łączonej z prostytucją). Biały strój stał się z czasami symbolem szczęścia, czystości serca i niewinności dzieciństwa. Z w pewnych sytuacjach przypisano również bieli symbolizowanie dziewictwa.