Krawat i jego historia

Krawat to ozdoba męskiego albo damskiego stroju, będąca wąskim paskiem materiału wiązanym wokół szyi na kołnierzu koszuli. Współczesny krawat wywodzi się od długich, kolorowych chust albo szarf noszonych dawniej na szyi w Chorwacji. Damskie krawaty odznaczają się dwoma końcami o różnych barwach. Najdawniejsze ślady wczesnych form krawata odnaleziono w grobowcu pierwszego cesarza chińskiego Qin Shi Huang. Żołnierze jego Terakotowej Armii posiadają wiązane na szyi chusty.

W chusty stroili się również rzymscy żołnierze. Na wizerunkach armii uwiecznionej w marmurze kolumny Trajana pochodzącej z 113 r. n.e. szyje żołnierzy zdobią zarówno chusty zawiązane na wzór wstążki, jak i przypominające węzeł intuicyjny.
W 1660 roku król Francji Ludwik XIV dokonał przeglądu swych wojsk, między nimi także regimentu najemników chorwackich. Kolorowe jedwabne chusty noszone przez chorwackich oficerów zwróciły uwagę monarchy na tyle, że nadał tej formacji miano Royal Cravattes (stąd cravate). W późniejszym czasie krawat wszedł także na stałe do stroju króla, a pieczę nad królewskimi cravates sprawował tzw. cravatier. Wkrótce moda na noszenie krawatów przeszła też do Anglii a następnie do całej Europy. Do współcześnie krawat uważa się za nieodłączny szczegół stroju eleganckiego mężczyzny.
W Polsce, w drugiej połowie lat 70. XX wieku, handlową nazwą krawata był zwis męski ozdobny,. Wprowadzenie tej nazwy tłumaczone jest w większości względami politycznymi. Faktem jest jednakże, że w owych czasach trwała kampania na rzecz czystości języka polskiego, co polegało na wymyślaniu polskich odpowiedników wyrazów pochodzenia obcego. Ta nazwa w języku potocznym nie przyjęła się, niemniej jednak nieustannie funkcjonuje w dowcipach z epoki.